Τα νοσήματα των ούλων είναι υπεύθυνα για την απώλεια περισσοτέρων δοντιών από ότι όλα τα άλλα οδοντικά νοσήματα μαζί. Παρ’ όλα αυτά, εάν αναγνωριστούν πριν φτάσουν στα τελικά τους στάδια μπορούν να θεραπευτούν με επιτυχία. Οι περισσότεροι άνθρωποι που πάσχουν από νοσήματα των ούλων δεν το γνωρίζουν και δε θεραπεύονται άμεσα. Γιατί λοιπόν, ενώ είναι τόσο σημαντική η υγιεινή του στόματος για ικανοποιητική μάσηση, σωστή πέψη, ευχάριστη αναπνοή και εμφάνιση, καθώς και για να αποφευχθεί η «λύση» των οδοντοστοιχιών, τόσοι πολλοί άνθρωποι έχουν προβλήματα; Ο κύριος λόγος είναι ότι δεν έχουν αντιληφθεί τι είναι νόσημα των ούλων και τι μπορεί να γίνει για την πρόληψη ή τη θεραπεία του. Το 90% των ενηλίκων υποφέρουν από νοσήματα των ούλων που πολλές φορές αρχίζουν στις πρώτες δεκαετίες της ζωής τους.

Η πιο κοινή αιτία των νοσημάτων των ούλων είναι η μικροβιακή πλάκα ή οδοντική πλάκα ή απλώς πλάκα. Είναι μία κολλώδης σχεδόν αόρατη μεμβράνη που σχηματίζεται στην επιφάνεια των δοντιών, σε καθημερινή βάση. Με τη βοήθεια του σάλιου και ενός υγρού που εκκρίνεται από τα ούλα, τα μικρόβια που υπάρχουν φυσιολογικά στο στόμα σε μεγάλο αριθμό, κολλούν πάνω στα δόντια. Η μικροβιακή πλάκα σκληραίνει (ενασβεστιούται) και μετατρέπεται σε πέτρα (τη γνωστή τρυγία), όταν απορροφήσει άλατα από το σάλιο. Η μικροβιακή πλάκα είναι περισσότερη κοντά στα όρια των ούλων και μεταξύ των δοντιών. Σε ανθρώπους με κακή στοματική υγιεινή η πλάκα μπορεί να καλύπτει όλη περίπου την επιφάνεια του δοντιού.

Σχεδόν κάθε ενήλικας και παιδί έχουν πλάκα και τρυγία, που σχηματίζεται από ενασβεστίωση της πλάκας. Όπως σχηματίζεται σε στιβάδες, η τρυγία εξακολουθεί να καλύπτεται και να συγκρατεί περισσότερη πλάκα και μικρόβια, που προκαλούν φλεγμονή των ούλων σαν αποτέλεσμα της επίδρασης των βλαβερών ουσιών που παράγονται από τα μικρόβια.